Het is alweer 21 jaar geleden dat we in ons huis in Sassenheim kwamen wonen. De tuin was bij aankoop een soort oerwoud. Nu ben ik een echte tuinliefhebber maar de hoeveelheid coniferen bomen die in ons bescheiden tuintje stonden zorgden voor een donker en vol geheel. Samen met mijn schoonvader ben ik toen der tijd aan de slag gegaan om ruimte en licht te maken in de tuin. Na hard zwoegen en zweten ontstond er een plek waar we de balans terug konden brengen tussen terras en tuinier mogelijkheden.
Mijn moeder, die toen nog leefde, wilde een bijdragen leveren voor de nieuwe tuin en bracht op een dag een mooi theeroosje mee. Ze was hier zelf vooral dol op en was hem, tijdens een fietstocht, bij een kweker tegen gekomen. Geheel in haar nopjes over de juiste vondst kwam ze er mee aan. We hebben hem samen geplant en ik heb hem keurig volgens haar aanwijzingen grootgebracht. Wat ik toen nog niet wist is dat dit roosje haar knipoog naar mij zou worden vanaf de overkant.
Mijn moeder overleed 17 jaar geleden op 3 juni. Nu is juni de tijd van het jaar dat dit type roosje zich aan het ontwikkelen gaat om medio eind juni, begin juli in bloei te gaan staan. Hij kan dan volledig uit z’n dak gaan en als je de uitgebloeide roosjes wegsnoeit gaat hij door tot eind augustus.
Maar dit theeroosje van mijn moeder, in mijn tuin, geeft al 17 jaar lang vanaf begin juni haar eerste roos aan me. Ze heeft een paar moeilijke jaren gehad waarin ze er soms wat zielig bijstond maar nooit heeft ze nagelaten me rond 3 juni haar eerste bloem te schenken.
Het is waar, je kunt er allerlei verklaringen voor vinden. Misschien heb ik net een vroegbloeier getroffen of zorgt de klimaatsverandering met een vervroegt voorjaar ervoor dat de bloeitijd wellicht meer naar voren geschoven is.
Voor mij maken deze redenaties echter niets uit, ze doen niets af aan het prachtige wonder dat liefde heet en dat ik weet dat zo’n liefde niet sterft bij de dood. Ze omringt me en ik koester mij erin. Het is een wonderschoon gegeven dat het koord van liefde hemel en aarde verbindt.
Kommentare