Mijn bouwjaar is 1969 en voor de snelle rekenaars onder ons betekent het dat ik afgelopen jaar, in juli, 50 ben geworden. Voor mij is 50 niet het nieuwe 40, geloof me het was goed om 40 en 40+ te zijn, een rijke tijd, maar ik wil en hoef er niet in te blijven.
Uit het 50 worden, vloeien bij mij ook een paar beslissingen voort. Zo bedenk ik bijvoorbeeld dat mijn haar gewoon de kleur mag gaan aannemen die hoort bij een vijftiger en anderzijds bedenk ik hoe mooi het is in goede gezondheid te zijn. Voor dat laatste ben ik intens dankbaar omdat ik maar al te goed weet dat dit geen logische zaak is. Juist daarom besluit ik mijn 50ste verjaardag te vieren en een feest te geven voor mijn vrienden.
Voor wie mij en men gezinnen kennen weten dat wij met elkaar een prachtig team vormen om een feestje te kunnen bouwen.
Mijn creatieve aard bedenkt dat het een tuinfeest mag worden waarin het thema mijn achternaam en mijn sterrenbeeld eer aan zullen doen. Frutti di mare wordt geboren, we zullen al het goede uit de zee halen, aangevuld met een aantal zorgvuldig uitgekozen witte wijnen uit Italië, Spanje en Chili om een backyard wine party te geven.
Aan mijn dochter die kunstzinnig is en als grootste passie heeft schoonheid te scheppen laat ik het over een mooie uitnodiging te ontwerpen. Aan mijn zoon die opgaat voor chef-kok vraag ik een zeebanket te creëren. Mijn man die een groot sociaal netwerk heeft en een technische inslag mag worden benut om de tent met toebehoren in de tuin op te bouwen.
Je zou ons eigenlijk moeten filmen, elk detail wordt zorgvuldig afgewogen en uitgewerkt. Even ontstaat er een vraagteken als mijn dochter aangeeft dat mensen vragen wat ik voor mijn verjaardag wil hebben. Het is misschien logisch, wie jarig is krijgt een cadeau, maar het idee was om te geven en ik heb werkelijk geen idee wat ik zou willen. Ik ben blij als de mensen komen om ze te laten delen in de feestvreugde.
Mijn dochter die onder een aarde gesternte is geboren en dus praktische is ingesteld, vraagt of ik het aan haar wil overlaten. Ik doe dat, want een van de dingen die het ouder worden met zich mee brengt is dat je leert dingen aan je kinderen over te laten.
Maar deze heb ik geweten; want wat ze mijn gasten vervolgens vraagt te doen brengt me op mijn feestje zelf in tranen en geloof me of niet ik huil niet een, twee, drie.
Mijn dochter heeft elke gast gevraagd een steen uit te kiezen waarvan ze vinden dat deze bij mij past of iets verteld over de relatie die ik met hun heb. En hoe ingewikkeld de gasten het ook vonden, eenmaal op pad gegaan ontdekken ze elk een prachtige steen waarbij liefdevolle woorden uit hun hart stromen die vertellen waarom het die steen moest zijn.
Mijn verjaardag werd een echte party, de zon scheen, de tuin was omgetoverd tot een prachtig paradijsje en mijn zoon was compleet losgegaan om mijn gasten hun tong tot het maximale te strelen.
Niemand wil dat er een einde komt aan deze mooie dag, maar ergens tegen middernacht neem ik afscheid van de laatste gasten. In mijn hart is een diepe liefde voor de schepper die mij maakte en mij het kostbare cadeau van, in vrijheid jezelf zijn gaf waardoor ik mezelf en hem mocht ontmoeten.
Comments