Beweging
Op zolder is de slaapkamer van onze dochter. Uit praktische overwegingen is daar een wasbak met spiegel geplaatst om oponthoud in de badkamer te voorkomen. Vooral de spiegel, wordt lang en intensief gebruikt om zeer kritisch in te kijken. ( je snapt hoe lang het oponthoud in de badkamer had kunnen oplopen ) Zit mijn haar goed, is er geen plekje of vlekje wat er niet hoort te zijn, zie ik er echt goed uit? De wasbak daarentegen is meestal een ontploffing van lange haren, ma-cup restte en rommel die er tussen gevallen is, maar dat is niet boeien zolang je er zelf maar piekfijn uitziet.
De wasbak en de spiegel zijn tekenend voor het proces van haar pubertijd. Als ik er maar goed uitzie, de rest erom heen is het probleem van mijn ouders. Deze ouders, gelooft u mij, zijn de afgelopen vier jaar getraind om de tactiek zo aan te wenden, dat haar zaken zo min mogelijk ons probleem worden. Het heeft menig heftig moment en weekend opgeleverd, dat moet ik toegeven. Ik heb mijn vriendin regelmatig moeten bellen om te vragen even kritisch met mij mee te denken. Deze mooie vrouw die ik al ken vanaf mijn jongste kinderjaren kan mij helpen omdat zij mijn emotionele aard kent en mij van tips kan voorzien als, maak het niet persoonlijk, ga terug naar vertrouwen, je zorgzaamheid heeft nu een benauwend effect etc.
De overtuiging achter ons handelen is dat iemand alleen in beweging komt, de lastige opdrachten, huiswerk en onbekende dingen tegemoet gaat treden als er een beweegreden aanwezig is om het zelf op te gaan pakken.
Nu de tijd gekomen is om naar echte zelfstandigheid te gaan groeien en ze dit iets gespannen maar moedig oppakt is er op de befaamde spiegel een tekst geschreven:
A miracle is another word for hard work.
Even nadenken…. als je hoopt op een wonder, een miracle, dan is het zaak om in beweging te komen, aan te pakken, je nek uit te durven steken, aan de slag te gaan.
Zo verwonderd als ik was toen ik haar eerste beweging in me voelde zo verwonderd ben ik nu weer.
Je vraagt je misschien af waarom? Want ben ik niet degenen die zo graag en vol overtuiging schrijft over beweging, vernieuwing en groei? Is dat niet waarvan ik geloof dat het leven daarom draait. Is dat niet het motief, de beweegreden achter alles waar ik me voor inzet? Helemaal waar, ik kan alleen maar toegeven. Toch ben ik nu verwonderd omdat het dit jonge mens betreft die onbewogen maar eerlijk zegt dat ze te lui is om te bewegen, te werken en het als haar levenskunst heeft verheven om een ander voor haar te laten bewegen. Mijn hoofd en nek kunnen erover meepraten ze klagen me soms aan en brullen het dan uit: LAAT LOS, leun achterover, laat het fout gaan laat haar fouten maken maar spaar ons!
En waar komt deze omslag nu vandaan? waardoor gelooft ze nu in de tekst op de spiegel? Om het simpele feit dat ze weet wat ze wil en vastberaden is daar te komen.
Ze wil naar Utrecht waar ze na een zware intake, examen opdracht en selectie is aangenomen op haar nieuwe opleiding. Is er een beter motief om als een speer te zorgen dat je goed door het examen heen komt zodat je kunt gaan doen waarvoor je gemaakt lijkt?
Beweging, ze zal me altijd verwonderen maar hoe mooi is het om deze beweging in het leven van je eigen kind te ervaren en van zo dichtbij mee te mogen maken.
Comments